için kaldı

Koronavirüsten kaybettikleri yakınlarının son günlerinde yanında olamayanlar anlattı...

Sevdiğiniz birini kaybetmek zor, pandemi koşullarında daha da zor. Hastalığın en ileri safhasında onun yanında olamamak, son nefesini vermeden içinizde kalan bir şeyi paylaşamamak, arkasından normal bir cenaze töreni düzenleyememek, yas tutarken kimseyle kucaklaşamamak... Ne yazık ki yakınlarını koronavirüs nedeniyle toprağa verenlerin çoğu bunları yaşıyor. Salgının bu en soğuk yüzüyle tanışanları dinledik...

HÜRRİYET HÜRRİYET
Koronavirüsten kaybettikleri yakınlarının son günlerinde yanında olamayanlar anlattı...

Her şey Twitter’da bir kullanıcının yazdığı ‘27 yaşındaki genç, karantinaya girmeyi kabul edip koronadan ölen annesinin naaşına son kez sarılmalı mı’ sorusuyla başladı. ‘Sarılsın’ diyenler de oldu, karşı çıkanlar da... Yakınlarını koronavirüs nedeniyle kaybeden üç kişiyle konuştuk; canlarını çok yakan, kimseye sarılamadan ‘içine ağlanan’ yas sürecini, ‘kendi helvanı kavurup kendi kendine yemenin yalnızlığını’ ve en çok da yakınlarının yapayalnız kaldığı yoğun bakımda elini tutamamanın vicdan yükünü anlattılar.

KEŞKE ‘SENİ SEVİYORUM’ DİYEBİLSEYDİM

Nevin Çelikkanat (52, ekonomist)

Önemli Not: Bu haber içerik ortaklığı kapsamında HÜRRİYET internet sitesinden, F5Haber.com editörlerinin hiçbir editoryal müdahalesi olmadan otomatik olarak geldiği şekliyle alınmıştır. Bu haberlerin hukuki muhatabı haber kaynaklarıdır. Haberlerle ilgili her tür şikayetinizi sikayet@f5haber.com adresimize gönderebilirsiniz.
SONRAKİ HABER