Arda Güler ile ilgili bunları ilk kez duyacaksınız! "Size hikayemi anlatmanın zamanı geldi"
Milli yıldız Arda Güler "Size hikayemi anlatmanın zamanı geldi" sözleriyle başlayan mektubunda Ankara'dan önce İstanbul sonra İspanya'ya uzanan yolculuğunda bilinmeyenlerini anlattı.
Kariyerine Real Madrid'de devam eden Arda Güler, "Güzel ülkemin bütün çocukları, bu mektup size. Hayal kurmaktan asla vazgeçmeyin." başlığıyla The Players Tribune'de bir mektup kaleme aldı.
Arda, Fenerbahçe'de Jesus döneminde bir idman anısını, "Bir gün frikik çalışması için iki takım dizdi, ama ben hiçbirinde yoktum. Tek başıma köşe vuruşu çalışıyordum. Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu, eve geldiğimde o kadar çok ağladım ki. Bir daha asla bu duyguyu hissetmeyeceğime dair kendime söz verdim." sözleriyle ifade etti.
20 yaşındaki Arda, Ankara’da bir apartman binasının birinci katında yaşadıklarını, babasının iflasını ve önce İstanbul'a ardından dünya devine uzanan yolcuğunu ilk kez anlattı.
Arda'nın mektubundan öne çıkanlar:
"Güzel ülkemin bütün çocuklarına:
Size hikâyemi anlatmanın zamanı geldi. Bütün hikayemi.
Bir futbol ülkesi olarak geleceğimiz hakkında çok düşünüyorum. Yolculuğumun bazılarınıza ilham vereceğini ve Türkiye’deki kız ve erkek çocuklarına, her şeyin mümkün olabileceğini gösterebilmesini umuyorum.
Sadece birkaç sene önce ben de sizlerden biriydim.
Aslında komik… 12 yaşındayken, bir Playstation almaya kafayı takmıştım. Bunu ne kadar çok istediğimi anlayamazsınız. Babama her gün yalvardım. Tek istediğim FIFA 17’ydi.
Ben çocukken pek video oyunu oynamazdım, çünkü hep sokakta futbol oynuyordum. Ama bir gün arkadaşlarımdan birisi PS4 aldı ve içinde FIFA 17 vardı, o gün hayatımızın en güzel günlerinden biri gibiydi.
Bizim için oyundan çok daha fazlasıydı bu, televizyon ekranında gördüğümüz rüyamızdı. O kadar çok bağlanmıştım ki. Arkadaşımın evinden ne zaman eve dönsem, babama PS4 için yalvarırdım.
“Çok uslu olacağım! Derslerime çok iyi çalışacağım!”
"Ama Türk anne ve babalarını biliyorsunuz. Babam uzun süre sadece “Biraz bekle, bir iki şeyi halletmem lazım…” dedi.
Ne demek istediğinden tam emin değildim. Ama bir gün okuldan eve döndüğümde, mutfak masasının üstünde bir paket vardı. Playstation şeklinde bir kutuydu.
Çıldırdım.
Babama baktım ve “Gerçekten mi?!” diye sordum.
O da “Gerçekten.” dedi
Açtığımda Playstation’ın içinde bir sürü oyun vardı. Herhangi bir disk gerekmiyordu. Gerçek olamayacak kadar iyiydi. İçimden dedim ki, Nasıl yani, babama tek bir oyun için yalvarmak zorundayken şimdi bana 20 oyun mu veriyor?
Babama sordum. “Baba piyangodan para falan mı kazandın?”
O da “İyi bir fiyat yakaladım” dedi.
“Mağazada mı?” diye sordum.
Babam da “Yok, yok, pazarda…” dedi"
"Sonra benim FIFA’da Yolculuk modunun olmadığını fark ettim. Alex Hunter’ı bulamadım. Bazı tuhaf isimler de vardı. Cristiano Ronaldo olmak istediğimde, “MD White” isminde bir kulüp seçmem gerekiyordu.
Tekrar babama gittim. “Baba doğru FIFA’yı aldığına emin misin? Biraz garip de bu.”
O da “Evet eminim. Kapatıp açmayı denedin mi?” dedi.
“Baba………”
“Belki de internettendir.”
Haftalarca bu şekilde oynadım. Daha önce FIFA dışında başka futbol oyunu oynamamıştım, o yüzden bendekinin farklı bir versiyon olduğunu sanıyordum. Ama bir gün arkadaşlarım da oynamak için bize geldi ve “Arda… bu ne?” dediler.,
“Nasıl yani? FIFA işte” dedim.
Onlar da “Arda bu FIFA değil. Çakma bu” dediler.
Ben de “Hayır, ya, futbol oyunu işte bu.” dedim.
“Oğlum, Fenerbahçe nerde? Bu isimler ne? Babanı kandırmışlar” dediler.
Hepsi gülmekten yerlere yatıyordu. Ben de onlarla gülmeye çalıştım ama aslında o kadar utanmıştım ki. Bu anı kalbime kazındı.
Ama çakma bir FIFA’m olması umurumda değildi. Ona rağmen seviyordum. Gerçek bir saha, gerçek bir kale ya da yeni bir PlayStation’a ihtiyacım yok. Ben taşlardan yapılmış kale direkleriyle bile mutluyum."