Bir annenin ’evlat’ feryadı
Karaman'da doğuştan elleri olmayan ve geçireceği iki ameliyat sonrası bir elinin çıkma ihtimali bulunan 13 yaşındaki oğlunu ameliyat ettiremeyen anne, yardım bekliyor.
Karaman'da doğuştan elleri olmayan ve geçireceği iki ameliyat
sonrası bir elinin çıkma ihtimali bulunan 13 yaşındaki oğlunu
ameliyat ettiremeyen anne, yardım bekliyor.
Çeltek Mahallesi'nde kiralık iki göz kerpiç evde oturan 3 çocuk
annesi Ayşe Çamur (35), 13 yaşındaki oğlu için hayırseverlerin
yardımını bekliyor. Bir oğlunu maddi imkansızlıklar nedeniyle
babasına veren, bir oğlunda işitme problemi bulunan ve eşi de
şizofreni hastası olan Ayşe Çamur, geçireceği ameliyat sonrası bir
elinin tekrar çıkma ihtimali bulunan 13 yaşındaki oğlunun ameliyat
olabilmesi için yardım bekliyor. Gözü yaşlı anne Ayşe Çamur,
"13 yaşındaki ortaokul 2. sınıf öğrencisi olan oğlum
Furkan'ın doğumdan sonra ellerinin olmadığını öğrendim ve sonra
kendimi bir türlü toparlayamadım. Oğlum 6 aylıkken tedavisi vardı
ama maddi durumumuz iyi olmadığı için çocuğumu hastaneye
götüremedim. Şimdi ise evladımın tedavisini yaptıramadığım için
vicdan azabı çekiyorum" dedi.
Aile durumunun çok kötü olduğunu, çevredeki tanıdıklar ile Sosyal
Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı'nın verdiği yardımlarla ayakta
durabildiğini anlatan Çamur, "15 yıllık evliyim, daha tüpte
yemek pişirmedim. Maddi imkansızlıklar nedeniyle bakamadığım 15
yaşındaki büyük oğlum Mustafa'yı ise kendi babamlara verdim, şimdi
onlar bakıyor" diye konuştu.
"DAYI BENİM DE ELLERİM SENİNKİ GİBİ OLACAK
MI?"
Anne Çamur, doktorların kendilerine Furkan'ın sağ elinin yapılacak
bir ameliyatla açılma şansının olduğunu söylediğini belirterek,
"Biz de Furkan'ı dayısı Nuh Sağlam ile birlikte Konya
Necmettin Erbakan Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne götürdük.
Hastane önüne geldiğimizde Furkan dayısına 'Benim de ellerim
seninki gibi olacak mı şimdi?' diye sorması beni bir kez daha
yıktı" dedi.
Kuru soğanla ekmek yemeye razı olduğunu dile getiren anne Çamur,
"Eşim Mehmet Çamur (39) ağır haplar kullandığı için 5
yıldır çalışamıyor. Şu an uyur vaziyette. Şizofren hastası olduğu
için uzun süredir Adana'da tedavi görüyordu. Çocuklarımın anası da
babası da benim. Bu durumda bir anne ne yapabilir, ama evlatlarım
için yaşamak zorundayım. Eşimi hasta diye sokağa atamam. Çünkü bu
zamana kadar bizlere o baktı, hasta oldu diye ben şimdi onu
bırakamam. Sonuçta çocuklarımın babası, sonuna kadar ona da
bakacağım. Furkan'a baktığım için devlet bana aylık 700 lira maaş
veriyor, zaten 200 lirası kiraya gidiyor. 5 yaşındaki en küçük
oğlum Sercan da konuşma sıkıntısı çekiyor" ifadelerini
kullandı.
"ELLERİMİ CEBİME SOKARAK SAKLAMAK İSTEMİYORUM"
Okula başladığında elleri olmadığı için bazı arkadaşlarının
kendisiyle dalga geçtiğini anlatan Furkan Çamur ise,
"Sokakta yürürken elimi cebime sokarak saklamak
istemiyorum. Ben de arkadaşlarıma selam vermek ve onlarla
tokalaşmak ve oyun oynamak istiyorum" dedi.
Dayı Nuh Sağlam ise, yeğeninin 13 yıldır böyle olduğunu ve kimseden
bir destek görmediklerini belirterek, "Kendi imkanlarımla
yeğenimi burada hastaneye götürdüm. Bana Konya'ya gitmemi
söylediler. Ben de yeğenimi Konya'da Necmettin Erbakan Üniversitesi
Tıp Fakültesi Hastanesi'ne götürdüm. Orada bana yeğenimin yeşil
kartlı olduğu için ameliyatını yapamayacaklarını söylediler. Ücret
karşılığında ancak muayenesini yaptırabildim. Ameliyatı öylece
kaldı. Doktorlar yeğenimin geçireceği iki ameliyat sonrası bir
elinin açılabileceğini ifade ettiler. Ama maddi durumumuz iyi
olmadığı için bir şey yapamadık. Herkesten yeğenimin ameliyatı için
yardım etmesini bekliyorum" diye konuştu.
(İHA)