Artık çocukları okula tok gidecek
İzmir'de yaşayan yedi çocuk babası Savaş Devecioğlu'nun dramının basına yansıması tüm Türkiye'yi hüzne boğdu. Yurt içi ve yurt dışından telefon yağmuruna tutulduğunu belirten acılı baba, "Allah herkesten razı olsun. Yarın çocuklarım okula tok gidecek ya artık rahat uyuyacağım. Ancak ne olur bana bir iş versinler" dedi.
İzmir'de yaşayan yedi çocuk babası Savaş Devecioğlu'nun dramının
basına yansıması tüm Türkiye'yi hüzne boğdu. Yurt içi ve yurt
dışından telefon yağmuruna tutulduğunu belirten acılı baba,
"Allah herkesten razı olsun. Yarın çocuklarım okula tok
gidecek ya artık rahat uyuyacağım. Ancak ne olur bana bir iş
versinler" dedi.
İzmir'de astım hastası olduğu için iş bulamayan ve 7 çocuğuna
bakamadığını belirten 35 yaşındaki Savaş Devecioğlu'nun dramı
Türkiye'yi ağlattı. Yurt içi ve yurt dışından yardımseverler acılı
babanın talihsiz çocuklarına yardım eli uzattı. Gelen erzak
yardımları karşısında yüzleri gülen çocuklar yıllar sonra ilk defa
okula tok gidecek. Yedi çocuk sahibi Savaş Devecioğlu, iki yıl önce
astım hastası olunca hayatı değişti. Önceleri kıt kanaat
çocuklarının geçimini sağlayan ancak rahatsızlığından sonra
kimsenin iş vermemesiyle perişan olan 35 yaşındaki Savaş
Devecioğlu, sosyal yardım kuruluşlarından da yardım alamayınca
psikolojik sorunlar yaşamaya başladı. Çocuklarının boğazına iki kez
bıçak dayayarak öldürmeye kalkan, bir evladını su kovasında boğmaya
teşebbüs eden Savaş Devecioğlu, yaşadıkları herkesi hüzne boğdu.
İHA'nın talihsiz ailenin dramını yansıtan haberinin ardından,
hayırseverler acılı baba Savaş Devecioğlu'nun yardım çağrısına
kulak verdi.
"KİMİ MUTFAK HARÇLIĞINDAN KİMİ AYLIĞINDAN KISIP
GÖNDERDİ"
Kendisine yardım etmek için birçok kişinin aradığını belirten Savaş
Devecioğlu, şunları söyledi: "El uzatan uzatmayan herkesten
Allah razı olsun. Beni arayan insanların yüzde 90'ı benim
durumumdan biraz daha iyi olan insanlardı. Kimi mutfak
harçlığından, kimi aylığından kimi çoluğun çocuğun rızkından
kısıyor gönderiyor. Cenab-ı Allah bana bir onlara bin versin. Ben
kimsenin karşısına bana yardım edin diye çıkmadım. Devlet
büyüklerinden bana iş versinler diye çıktım. Şimdiye kadar iş için
arayan pek olmadı. Allah razı olsun çok arayan var, yardımcı
olanlar oldu. Eşya, gıda, erzak göndermek isteyenler oldu.
Hepsinden Allah razı olsun. Ancak bunlardan önce benim bir işe
ihtiyacım var. Çünkü taşıma su ile değirmen dönmez. Türk halkının
içinde merhamet olduğunu çok iyi biliyorum. Benim beklentim devlet
büyüklerindendi. Bir vali, bir kaymakam, bir belediye başkanı olsun
bir ziyaret isterdim. Tek isteğim çocuklarımın karnını doyurabilmem
için bir işe ihtiyacım var."
Kendisine gelen yardımlardan dolayı çok mutlu olduklarını belirten
Savaş Devecioğlu bir hayırseverin ya da devlet büyüklerinin
kendisine iş vermesini istiyor.
KİMİ ÖĞÜT VERDİ KİMİ DERTLEŞTİ
Kimisinin öğüt vermek, kimisinin dertleşmek kimisinin de yardım
yapmak için aradığını anlatan Devecioğlu, "Çok telefon
aldım. 65 yaşında gurbetçi bir teyzem aradı. Bana bir ailem gibi
öğüt verdi, bir ailem gibi kızdı, destek olmaya çalıştı. Kendinin
de zamanında gurbette zor günler yaşadığını, benim dimdik durmamı
söyledi. Benimle derdini paylaşmak için arayan da çok oldu. Bir
abla aradı evlat edinmek istedi. Psikolog aradı herhangi bir
yardıma ihtiyacın olursa diye. Allah hepsinden razı olsun"
diye konuştu.
"BÜYÜK İŞADAMLARINA SESLENİYORUM"
Yaşadığı dramı utanarak dile getirdiğini ancak çocukları için her
şeyi göze aldığını belirten acılı baba Devecioğlu, sözlerini şöyle
sürdürdü: "Ben sadece çocuklarım için cesaret gösterip
yardım istedim. Kendim için bir tek saç teli istemiyorum. Şahsıma
iş istiyorum onlara aş istiyorum. Bu aş da ben işe gidersem olur.
Ben her aç kaldığımda daraldığımda haber kanalını mı arayacağım.
Türkiye bana yardım etsin mi diyeceğim. Bu iş değil. Ben gerçekten
utanarak çıktım. Ama gözüme bir perde indi. O da çocuklarımın
perdesiydi. Gözüm karardı. Ben özellikle büyük iş adamlarına
sesleniyorum. Yapabileceğim iş belli, bekçilik olur, şoförlük olur,
kapıcılık olur, temizlikçilik olur. Hastalığım dahilinde rahatsız
etmeyecek her türlü iş olur. Çok iş var ama yaşımı, mesafeyi,
oturduğum muhiti, 7 çocuğum bahane ediliyor. İnsanlar niye böyle
yapıyor çözemedim. Ne olur bana bir iş versinler."
Çocuklarının gelen erzak yardımları karşısında yüzlerindeki
mutluluğu tarif edemeyen Savaş Devecioğlu, şunları söyledi:
"Yarın okula gidecekler en azından bugün hayırseverin biri
gıda yardımı getirdi. Yarın aç gitmeyecek çocuklarım. Bugün rahat
bir uyku uyuyacağım. Bu da vesile olan herkesin sayesinde oldu.
Yastığa başımı koyduğum zaman yarın çocuklarım aç gitmeyeceğinden
rahat uyuyacağım. O yönden dünyanın parasını verselerdi bu huzuru
hissetmezdim. Ama çocuklarım yarın okula tok gidecek. Onların şu an
yüzü gülüyorsa gözünden yaş akmıyorsa bugün yardımcı olanlar
sayesinde. Türkiye Cumhuriyeti'nde hâla insanlık
ölmemiş."
"OKUL PANTOLUNUM KISA DİYE DİSİPLİNE VERDİLER"
Döktüğü gözyaşlarıyla herkesi ağlatan evin büyük oğlu 11 yaşındaki
Selçuk Devecioğlu'nun da gözleri artık gülüyor. Selçuk'u en çok
mutlu eden ise bir hayırseverin göndereceği okul forması olacak.
Okula başladığı günden bu yana okul pantolonunu değiştiremeyen,
boyunun uzaması ile pantolonunun kısa kalmasından dolayı disipline
bile verilen Selçuk'a hayırsever bir vatandaş okul kıyafetlerini
karşılama sözü verdi. Selçuk ise çok mutlu olduğunu anlatarak,
"Yardım yapan herkese teşekkür ederiz. Bir abla geldi biraz
bir şeyler getirdi. Hepsinden yedim karnım tok. Bugün markete
gittim. Çıkan haberlere gazeteden bakmak için. Marketçi abi de
haberi görmüş. Gazeteyi bana bedavaya verdi. Bir de okulda
öğretmenim formanızı giyip gelin dedi. Formam kısaydı beni
disipline verdi. Bugün yardımcı oldular. Yeni bir forma
gönderecekler. Çok mutluyum" dedi.
"YÜZLERİ GÜLEREK OKULA GİDECEKLER"
Çocuklarının karnının doyduğunu görmenin en büyük mutluluk olduğunu
söyleyen anne Tülay Devecioğlu da şöyle konuştu: "Gören,
duyan, bize yardımcı olan herkesten Allah bin kere razı olsun.
Allah ne muratları varsa versin. Bugün onlar bizim yüzümüzü
güldürdü. Rabbim de onların yüzünü güldürsün. Ama bunun devamının
gelebilmesi için eşime iş istiyorum. Bugün çocuklarım doydular ve
yüzleri gülüyor. Karınları tok, yüzleri gülerek okula gidecekler.
Tek eksiğimiz iş. Allah herkesten razı olsun."
(İHA)